Tugunli eritema – teri va teri osti tomirlarining yallig’lanishli zararlanishi bo’lib, u allergik genezga ega va turli o’lchamdagi zich og’riqli yarim sharsimon yallig’lanish tugunlarining shakllanishi bilan namoyon bo’ladi. Ko’pincha, jarayon oyoqlarning nosimmetrik joylarida lokalizatsiya qilinadi. Tugunli eritema diagnostikasi dermatologik tekshiruv, laboratoriya tekshiruvlari, o’pkaning rentgenografiyasi, pulmonolog, revmatolog va boshqa mutaxassislarning xulosasiga asoslanadi. Tugunli eritema uchun terapiya infektsiya o’choqlarini yo’q qilishni, antibiotik terapiyasini, umumiy va mahalliy yallig’lanishga qarshi terapiyani, ekstrakorporal gemokorrektsiyani, ILBI va fizioterapiyani qo’llashni o’z ichiga oladi.

Umumiy ma’lumot

«Tugunli eritema» nomi 1807 yilda ingliz dermatologi Robert Villan tomonidan kiritilgan. Uzoq vaqt davomida kasallik o’ziga xos nozologik birlik deb hisoblangan. Keyinchalik dermatologiyada tugunli eritema allergik vaskulitning variantlaridan biri ekanligini isbotlagan tadqiqotlar o’tkazildi. Tizimli vaskulyitdan farqli o’laroq, tugunli eritema asosan oyoqlar bilan chegaralangan mahalliy qon tomir zararlanishlari bilan tavsiflanadi.

Tugunli eritema har qanday yoshdagi odamlarga ta’sir qiladi, lekin ko’pincha 20-30 yoshdagi bemorlarda uchraydi. Balog’atga yetgunga qadar erkaklar va ayollarda eritema tugunining tarqalishi bir xil, balog’at yoshidan keyin ayollarda erkaklarnikiga qaraganda 3-6 baravar yuqori. Qish-bahor davrida tugunli eritema holatlarining ko’payishi xarakterlidir.